Σχολή σπορ οδήγησης Porsche
Porsche Sportfahrschule¶νθρωποι και μηχανές
Ένα αυτοκίνητο επιδόσεων με αδέξιο χειριστή είναι, εν δυνάμει, o συνδυασμός της καταστροφής. Στην Porsche το γνωρίζουν καλά, γι’ αυτό, παράλληλα με την κατασκευή κορυφαίων μηχανών, φροντίζουν για την επιμόρφωση των οδηγών τους.
ΚEIMENO: ΝΙΚΟΣ ΤΣAΔAPHΣ
ΦΩTOΓΡΑΦΙΕΣ: ΘΑΝΟΣ ΗΛIOΠOYΛOΣ
ΤΡΙΑΝΤΑ δύο χρόνια λειτουργίας μετρά η σχολή μετεκπαίδευσης οδηγών της Porsche, η οποία παρέχει σχεδόν σαράντα σεμινάρια το χρόνο σε διάφορα μέρη της Ευρώπης. Τα σεμινάρια αυτά είναι ποικίλων επιπέδων (βασικής, σπορ και αγωνιστικής οδήγησης) και αφορούν ιδιοκτήτες και μη των μοντέλων της θρυλικής φίρμας, που μπορούν να τα παρακολουθήσουν με τα αυτοκίνητά τους ή νοικιάζοντας μια από τις πολλές Porsche του «σχολείου». Είχαμε την ευτυχία να παρακολουθήσουμε ένα από αυτά τα «μαθήματα» με ιδανικές συνθήκες, καθώς επρόκειτο για ένα διήμερο σεμινάριο σπορ οδήγησης στην πίστα του Χοκενχάιμ, εκεί όπου χρόνο παρά χρόνο ο Σουμάχερ κέρδιζε το γερμανικό GP.
Το οδοιπορικό μας ξεκίνησε ένα συννεφιασμένο απόγευμα στη βιομηχανική καρδιά της Στουτγάρδης, στο Τσουφενχάουζεν, εκεί όπου παράγονται μερικά από τα πλέον ποθητά αυτοκίνητα του πλανήτη. Με συνοπτικές διαδικασίες, παραλάβαμε μια δημοσιογραφική Carrera S-997 και βάλαμε πλώρη για τη διάσημη γερμανική πίστα, η κατασκευή της οποίας χρονολογείται από το 1932 (σιγά μη ζηλέψουμε, o δικός μας Ορχομενός ξεκίνησε το 1992...) και φιλοξενεί γκραν πρι F1 από το 1970.
Η απόσταση που είχαμε να διανύσουμε ήταν κάτι περισσότερο από 100 χλμ., στη διάρκεια των οποίων (σχεδόν μιάμιση ώρα οδήγηση) διαπιστώσαμε για ακόμη μια φορά ότι οι αούτομπαν έχουν πήξει τόσο πολύ, ώστε τα όρια των 120 και 130 χλμ./ώρα σπάνια τα υπερβαίνεις, έστω κι αν οδηγείς ένα κουπέ 355 ίππων σαν την κατακίτρινη Carrera «μας». Τελικά, είναι σχήμα οξύμωρο. Εκεί όπου σχετικά εύκολα μπορείς να αγοράσεις ένα κορυφαίο αυτοκίνητο δεν μπορείς να το ευχαριστηθείς, σε αντίθεση με τη χώρα μας, όπου συναντάς ακόμη οδηγικούς παραδείσους, αλλά, για να αποκτήσεις ένα καλό αυτοκίνητο, πρέπει να είσαι ένας από τους ελάχιστους.
Με αυτά και με άλλα, φτάσαμε στο ξενοδοχείο Motodrom, το οποίο βρίσκεται στο Χοκενχάιμρινγκ, του κρατιδίου της Βιρτεμβέργης, όπου και στρατοπεδεύσαμε εν αναμονή της διήμερης «πορσεκατάνυξης». Λιτό και απέριττο, διαθέτει περί τα 50 δωμάτια με κόστος 55 ευρώ την ημέρα (τουλάχιστον τις καθημερινές) και αίθουσα εστιατορίου που βλέπει στην ευθεία της πίστας, ακριβώς απέναντι από το πόντιουμ. Φυσικά, ξεκινήσαμε από εκεί, τρώγοντας σε πολύ λογικές τιμές, την ώρα που τα συνεργεία της πίστας αποκαθιστούσαν την τάξη μετά τον αγώνα ντράγκστερ του σαββατοκύριακου. Χαμηλοί τόνοι, ησυχία και τίποτα δεν προδιέθετε για την επόμενη ημέρα, οπότε πιστεύαμε πως θα θητεύαμε σε μια σχολή εξειδικευμένης οδήγησης σε στενό κύκλο ή κάπως έτσι. Αμ, δε...
Porsche να δουν τα μάτια σας...
Νωρίς το πρωί η γαλήνη της γερμανικής εξοχής άρχισε να διαταράσσεται από τους ήχους πολυκύλινδρων πανίσχυρων κινητήρων. Μια ματιά στο πάρκινγκ μάς γέμισε με θαυμασμό και περιέργεια ταυτόχρονα. Μα πού βρέθηκαν όλες αυτές οι Porsche; Συνάντηση κλαμπ είναι ή, μήπως, το εργοστάσιο έφερε τα μοντέλα του για συγκριτική δοκιμή; Να μια τούρμπο «996», να και μια GT3, να και άλλη μια με αγωνιστικά νούμερα... «Α, ωραία. Θα κάνουμε... μάθημα και με αγωνιστικό» σκέφτηκαν οι θέσει κακομαθημένοι δημοσιογράφοι.
Ωπ! Πού βρέθηκαν αυτές οι δύο Carrera GT; Θα οδηγήσουμε και τέτοιες; Τι δώρο είναι αυτό; Ούτε στον αδελφό μας...
Έπηξε το μικρό πάρκινγκ στα προϊόντα του Τσουφενχάουζεν. Από Boxster μέχρι Cayenne. Από Cayman μέχρι Carrera GT. Δέκα, είκοσι, τριάντα, σαράντα και όλο έρχονταν. «Σχολείο είναι ή πρόκειται για κάποια εκδήλωση προώθησης;» σκέφτηκαν οι ξαφνιασμένοι Ελληνάρες. «Κάτω γρήγορα, να δούμε τι κάνουμε». Και ροβολήσαμε στο εστιατόριο και γίναμε ένα με άντρες και γυναίκες που μιλούσαν όλου του κόσμου τις γλώσσες (κυρίως, βέβαια, τη γερμανική). Κάπου εκεί, μεταξύ καφέ και κέικ, κάποιος έδωσε το σύνθημα και το πλήθος κατευθύνθηκε σε μια εξωτερική αίθουσα, όπου γίνονταν οι εγγραφές για το «σχολείο». «Μα, όλοι αυτοί είναι... συμμαθητές μας;» αναρωτηθήκαμε. Κι όμως, ήταν. Μέσα στην καλή χαρά, άνδρες και γυναίκες (όχι πολλές, αλλά όχι και λίγες) έδιναν το «παρών» στους οικοδεσπότες, καταβάλλοντας σε πολλές περιπτώσεις μια σειρά από εκατόευρα, κάτι που μας κέντρισε εκ νέου την περιέργεια, καθότι, ως γνήσιοι τσαμπατζήδες, ελέω Sportscar, θέλαμε να ξέρουμε το... ύψος του δώρου που απολαμβάναμε. Ρωτήσαμε, μάθαμε και σημειώνουμε: η συμμετοχή με δικό σου όχημα, χωρίς το ξενοδοχείο, είναι 900 ευρώ το διήμερο. Σε περίπτωση που κάποιος θέλει, μπορεί να νοικιάσει μια από τις Porsche της οργάνωσης, καταβάλλοντας ενοίκιο ανάλογα με το μοντέλο (π.χ., για Carrera 4S 997 περίπου 900 ευρώ). Στην τιμή περιλαμβάνεται και ασφάλιση για την κακιά στιγμή, με τον ενοικιαστή να καλύπτει τα πρώτα 5.000 ευρώ ζημιάς, εφόσον γίνει με υπαιτιότητά του.
Όχι και άσχημα, αν σκεφτεί κανείς τα αυτοκίνητα, τον τόπο διεξαγωγής αλλά και την εμπειρία που έχουν να μεταδώσουν επιλεγμένοι εκπαιδευτές με ιστορία τριών και πλέον δεκαετιών. Στον τομέα αυτό συναντήσαμε και μια «καινοτομία» που δεν είχαμε δει μέχρι σήμερα σε ανάλογα «εκπαιδευτικά» τμήματα άλλων εταιρειών. Το δυναμικό της Porsche Sportfahrschule απαρτίζεται όχι από επώνυμους ή μη οδηγούς αγώνων, αλλά κυρίως από υπαλλήλους της φίρμας, κατάλληλα εκπαιδευμένους και με άριστη γνώση αγγλικών, οι οποίοι δουλεύουν στη συγκεκριμένη δραστηριότητα παρτ τάιμ, στις ημέρες των ρεπό και των διακοπών τους.
Στην κατάμεστη αίθουσα εγγραφής συγκεντρωθήκαμε, τελικά, περισσότεροι από εκατό φιλομαθείς οδηγοί και, αφού ακούσαμε σε άπταιστα... γερμανικά το πρόγραμμα της ημέρας, χωριστήκαμε σε εννέα ομάδες, μας σύστησαν τους 18 εκπαιδευτές και αναχωρήσαμε για το εσωτερικό της πίστας, όπου λίγα λεπτά μετά συναντήσαμε τις περισσότερες Porsche που είχαμε δει ποτέ συγκεντρωμένες. Περισσότερες από 110 Carrera, Boxster, Cayman και Cayenne, παρατεταγμένες σε εννέα σειρές, περίμεναν τους τυχερούς οδηγούς να τις οδηγήσουν μέσα στο ιστορικό αυτοκινητοδρόμιο, ακολουθώντας τις συμβουλές των εκπαιδευτών. Τριάντα από δαύτες, κατακόκκινες, στην πλειονότητά τους Carrera 4S («997»), θα οδηγούνταν από τους «δασκάλους» και τους ενοικιαστές, που είχαν έρθει ακόμα και από την ξακουστή Πόλη των Aγγέλων. Χάρμα οφθαλμών - ειδικά οι δύο λευκές GT, για τους ελάχιστους αυτού του πλανήτη, καθώς η αξία τους φτάνει σχεδόν το μισό εκατομύριο ευρώ.
Κάθε τυχερός στο μπάκετ του
Ώσπου να συνέλθουμε από αυτήν την αυτοκινητική πανδαισία, χτύπησε κουδούνι και άρχισαν τα μαθήματα. Απλοί, κατανοητοί και χωρίς ίχνος έπαρσης, οι εκπαιδευτές μας κατάφεραν μέσα στην πρώτη κιόλας ενότητα να συσπειρώσουν σε μια παρέα Ολλανδούς, Γερμανούς, Αμερικανούς, έναν Κινέζο, ένα Σκοτσέζο και την αφεντιά μας.
Ούτε μαγικά, ούτε εξτρίμ κόλπα, ούτε σύνθετες κινήσεις.
Το σύστημα, απλό. «Παίζω και μαθαίνω», βασισμένο στην εμπειρία, στην κουλτούρα και στο σεβασμό που εμπνέει σε πελάτες και μη η φίρμα. Απλές, κατανοητές κι εύκολες στην εκτέλεσή τους ασκήσεις συνέθεταν βήμα βήμα το σύνολο του προγράμματος, που στόχευε σε μια καλύτερη γνώση της οδηγικής τέχνης, προκειμένου να εξυπηρετηθεί επαρκώς η οδήγηση των πάσης φύσεως... Πορσικών, τόσο σε καθημερινή όσο και σπορτίφ χρήση.
Η ανυπομονησία των «μαθητών» και τα χιλιάδες (περίπου 3.500 ανά πεδίο ασκήσεως!) άλογα των αυτοκινήτων κάθε άσκησης ελέγχονταν σε κάθε περίπτωση με μαεστρία από τους έμπειρους και ιδιαίτερα μειλίχιους εκπαιδευτές, χωρίς, ωστόσο, να καταπιέζονται οι τάσεις παιχνιδιού αλλά και συναγωνισμού που -φυσιολογικά- προέκυπταν κατά περίπτωση, καθώς, μάλιστα, σε τουλάχιστον δύο περιπτώσεις υπήρχαν χρονόμετρα. Ο έλεγχος δε χάθηκε ούτε όταν, το απόγευμα της πρώτης ημέρας, άνοιξαν οι ουρανοί, δίνοντας σε όλους την ευκαιρία να ζήσουν σε πραγματικό χρόνο περιπτώσεις εντυπωσιακών υπερστροφών ισχύος και άκουα πλάνινγκ.
Οι αποσταθεροποιητικές τάσεις δεν είχαν περαιτέρω επιπτώσεις ακόμα και για το θερμόαιμο Σκοτσέζο, ενώ το πηγαινέλα της άσκησης και τα υπό βροχή πηγαδάκια μαθητών και δασκάλων δεν έχασαν το παραμικρό.
Στο ημίχρονο (τέλος πρώτης ημέρας) όλοι έδειχναν διατεθειμένοι και για νυχτερινό σκέλος. Δυστυχώς, το πρόγραμμα -ειδικά όταν το ελέγχουν Γερμανοί- δεν ξεστράτισε στο ελάχιστο και η ημέρα τελείωσε με ένα πολύβουο και ταυτόχρονα παρεΐστικο δείπνο, όπου τον πρώτο ρόλο είχε ο σικελικός τρόπος συνεννόησης, καθώς όλοι έστριβαν με τα... χέρια.
Η επομένη, παρ’ ότι ξεκίνησε με απειλητικό ουρανό, εξελίχθηκε σε μεσογειακή ημέρα, δίνοντας την ευκαιρία σε όλους να ευχαριστηθούν τα μέγιστα και να απολαύσουν και τον άτυπο διπλό «αγώνα» (χωρίς χρονόμετρα, αλλά με επιτρεπόμενα τα προσπεράσματα, ακόμα και επί των εκπαιδευτών) των τεσσάρων γύρων (στη μισή πίστα) με τον οποίο τελείωνε το εξαντλητικό διήμερο πρόγραμμα.
Μια πραγματικά ξεχωριστή εμπειρία, όπου εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται ότι η αυτοκινητιστική κουλτούρα δεν περιορίζεται μόνο στην κατασκευή της μηχανής, αλλά τα καταφέρνει το ίδιο καλά και με τη βελτίωση των κινητικών δεξιοτήτων του ανθρώπου/χρήστη, προκειμένου να την απολαύσει με τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια. Οι άνθρωποι της Porsche, μέσα από σκληρή δουλειά και άψογη σε όλα τα επίπεδα φιλοξενία, δίνουν το στίγμα της εταιρείας τους. Πιστεύουν στον άνθρωπο, δουλεύουν μαζί του και του δίνουν πολύ περισσότερα από ένα ψυχρό -έστω και επιδόσεων- μέταλλο. Γι’ αυτό και δίκαια δέχτηκαν το θερμό χειροκρότημα όλων ανεξαιρέτως των επισκεπτών στη συγκέντρωση της λήξης του σεμιναρίου. Ραντεβού στο επόμενο μίτινγκ, με θέμα την αγωνιστική οδήγηση. Όσο για εσάς που σας άνοιξε η όρεξη, επισκεφτείτε την ηλεκτρονική διεύθυνση porsche.de/drivingexperiance, έχετε δεν έχετε Porsche. Είπαμε, μπορείτε να νοικιάσετε, αλλά στην περίπτωση αυτή έχετε το νου σας... Οι δάσκαλοι μάς είπαν πως ένα 5% όσων νοικιάζουν στη συνέχεια θα αγοράσουν ένα από τα μοντέλα της φίρμας. Το διδάσκειν μετά του επιχειρείν!_ Ν. Τ.
Σας θυμίζει κάτι η φιγούρα στο δεξί κάθισμα της αγωνιστικής GT3; Αν ναι, μέσα είστε. Πρόκειται για τον «πολύ» Βάλτερ Ρερλ, ο οποίος είναι υπεύθυνος για την εξέλιξη των Porsche και δε λέει όχι σε μερικούς ξεχωριστούς πελάτες. Στη συγκεκριμένη περίπτωση συνοδήγησε στο αυτοκίνητο της φωτογραφίας, το οποίο αγωνίζεται σε ένα ευρωπαϊκό Cup με οδηγό μια ευτραφή δεσποινίδα, καθώς και σε μια από τις δύο Carrera GT. Η ατραξιόν ακολούθησε όταν οδήγησε μια από τις εκπαιδευτικές Carrera, αποδεικνύοντας ότι είναι ακόμα και σήμερα έτοιμος να πρωταγωνιστήσει όπου - ή κάπως έτσι. Βλέπετε, ο σωματότυπός του και η φυσική του κατάσταση δείχνει ότι είναι έτσι όπως τον ξέραμε από τότε που πετούσε με τις Ascona, τα «131», τις «037» και τα Quattro στα ακροπολικά χώματα.
Εκπαίδευση χωρίς χρονόμετρο είναι φαΐ χωρίς αλάτι. Γι’ αυτό και η ειδικά διαμορφωμένη Boxster με την οποία «αξιολογήθηκαν» οι... μαθητές σε μια σφιχτή, γεμάτη κώνους διαδρομή. Κερδίσαμε... φυσικά, όπως και στο σλάλομ αργότερα, αλλά, δυστυχώς, εξαιρεθήκαμε από την απονομή του τέλους. Μας πήραν είδηση, παρά το ότι το «παίζαμε» απλοί δημοσιογράφοι...
«You know, Nick, you’re really a professional and I would like to tell you...» κτλ. κτλ., και έξω, γερο-Safetrack, από την παράγκα, να πάρει και κανένας ερασιτέχνης βραβειάκι, να ζεσταθεί...
Όλα αυτά διά στόματος Serge Dubuc, του Καναδογερμανού ομαδάρχη μας, ο οποίος έδωσε ρεσιτάλ επαγγελματισμού και συμπεριφοράς στο διήμερο. Είπαμε, αυτοί της Porsche δεν είναι τυχαίοι. Δεν μπορεί να είναι.
Κερασάκι στην εκπαιδευτική τούρτα οι ελεύθεροι γύροι (4x2 φορές), όπου οι «μαθητές» αφέθηκαν ελεύθεροι να εφαρμόσουν όσα έμαθαν στο πλούσιο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. «Φύγαν τα καπό» ή κάπως έτσι για μερικούς που βρήκαν ευκαιρία να ξεθυμάνουν αλλά και να δείξουν στους άλλους πόσο καλά έμαθαν. Το σίγουρο, πάντως, είναι πως αργοί και γρήγοροι λούφαξαν αμέσως πίσω από τα τσιμεντένια μπλόκια, όταν ο πανύψηλος Βάλτερ βγήκε... Χοκενχάιμ σεργιάνι με μια τούρμπο Carrera που έκανε το ρυθμό των GT να φαίνεται περπάτημα. Είπαμε, δεν ξεχνιέται το... τιμημένο.
Το είχαμε κατά νου, αλλά δεν ήμασταν και πολύ σίγουροι. Τελικά, όμως, ναι. Αυτή είναι η καλή Carrera. Η δικίνητη S με τα 3.824 κ.εκ., τους 355 ίππους και το χειροκίνητο 6άρι κιβώτιο. Αρχόντισσα, εντός κι εκτός πίστας, δε ζηλεύει τίποτα από κανέναν και τα καταφέρνει το ίδιο καλά τόσο στο τράφικ της Στουτγάρδης όσο και στη μεγάλη ευθεία του Χοκενχάιμ. Κύριε Ζαφείρη, μια στο κίτρινο, παρακαλώ, με ζώνες και καντράν ασορτί, φυσικά...